Kultura picia

Dziś w sklepie taką oto miałem przygodę:
- Poproszę wino półwytrawne czerwone.
- Tanie czy drogie? - i tu przeżyłem chwilę grozy, no bo jak odpowiedzieć, żeby było dobrze?
- Tanie... - zaryzykowałem.
- TO za 8zł.
- Nie aż tak... - już w umyśle zacząłem przeliczać: 8zł podzielić przez spojrzenia stojących obok klientów, jakoś mi się nie kalkulowało. I nagle ratunek! - O! Obok stoi mołdawskie! Poproszę mołdawskie! - Teraz wyszedłem na znawcę i w dodatku nie poprosiłem o najtańsze.
- 12,90.
- Poproszę.

Wino TO jest mi nieznane, Mołdawska Dolina jest niczego sobie, więc wybór był oczywisty. Ale spodziewałem się raczej pytań w stylu: merlot, cabernet-sauvignon, chardonnay?

Chciałoby się rzec: o temperówka, o morele!*

-----
*Zdanie to, jak się powszechnie sądzi wypowiedział Cyceron w formie: O tempora, o mores!. Nie jest to jednak prawdą. To były pierwsze zanotowane polskie słowa (wcześniejsze nawet niż sławetne: Daj, ać ja pobruszę...). Dopiero z czasem polscy mnisi doszli do wniosku, że za kilka wieków nie będzie wiadomo kto i po jakie licho wypowiedział te właśnie słowa, i postanowili włożyć je w usta Cycerona. Ponoć specjalnie w tym celu nauczyli się łaciny...